آخرین مطالب
امکانات وب
یکی از راه های تمرین داستان نویسی این است که از سوژه های اطرافتان ایده بگیرید و آن را بسط دهید. به این شکل که درباره آن سوژه سوال های متفاوتی طرح کنید و براساس جواب هایی که در ذهن خود برای آن می سازید داستانی را شکل بدهید.
فرض کنید در برنامه ماه عسل برای رضا1(کودکان کار) می توان هزاران سوال مطرح کرد:
1-چرا رضا مجبور شده است کار کنذ؟
2-پدر و مادر او چرا کار نمی کنند؟ آیا بیمار اند؟ آیا دچار سانحه ای شده اند؟
3-رضا در طول روز چه سختی هایی را متحمل می شود؟
4-رفتار آدم های مختلف با او چگونه است؟
5-آیا فامیل هایشان به آن ها کمک می کنند؟
6-رضا چگونه می تواند هم درس بخواند و هم کار کند؟
7- آینده ی رضا چگونه خواهد بود؟ و او چه آینده ای برای خود متصور است؟
8-دوستان رضا چه کسانی هستند و ارتباط رضا با آن ها چگونه هست؟
9-تفریحات رضا چیست؟
10- نگاه رضا به آدم های دور و برش چگونه است؟ چه انتظاراتی از آن ها دارد؟
و هزاران سوال که دیگر که جواب همه ی آن ها قصه ی زندگانی رضا را تشکیل می دهند.
البته به بخشی از سوال ها در ماه عسل جواب داده می شود. (کامل یا ناقص) و هزاران سوال که وقتی برای طرح کردن آن ها در برنامه نبود. و یا امکان طرح در برنامه را نداشتند.
ما از قصه ی پر فراز و نشیب زندگی این آدم ها مثل عمو حسن ، سولماز و احسان و ... تنها شاهد یه روایت حداکثر 1 ساعته هستیم . در حالی که قصه ی این افراد سر دراز دارد و با ماه عسل هیچ کلاغی به خانه اش نمی رسد.
در این بین چندین نکته هست که باید موقع دیدن ماه عسل حتما مد نظر داشته باشیم:
چه نیازی به ماهواره، هسته ای، نانو، سلول های بنیادی و ... داریم؟...برچسب : نویسنده : hiroglif بازدید : 417