لیلة القدر سیاسی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

اِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ﴿۱﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ﴿۲﴾ َليْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿۳﴾ َتنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ ﴿۴﴾ سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿۵﴾

در باب فضیلت و اهمیت شب های قدر گویند که در این شب عزیز مقدرات یک ساله انسان تعیین می گردد و و رزق‌ها و سرآمد عمرها و امور دیگر مقرر می‌شود.

مقام معظم رهبری این تعبیر را در مورد انتخابات به کار می برند و انتخابات را به «لیلة القدر سیاسی» تشبیه می کنند.

در طول انتخابات مردم سرنوشت امور سیاسی، اقتصادی و ... کشور را به مدت 4ساله به نمایندگان منتخب می سپارند. نمایندگانی که گاه با تصویب یک قانون(چه خوب،چه بد) می توانند برای ده ها سال زندگی مردم را تحت تاثیر قرار بدهند.

از این رو انتخابات مجلس از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و اساسی ترین اقدام مردم برای تشکیل نظام جمهوری اسلامی و استمرار انقلاب است.

در دیدگاه مقام معظم رهبری انتخابات «امتحان الهی» است و بارز ترین نقشی است که مردم در نظام مردم سالاری دینی ایفا می کنند

به تعبیر قرآن یکی از  اهداف بعثت انبیا این است که مردم قسط و عدل را برپا دارند:

لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ... (حدید 25)

به راستى [ما] پيامبران خود را با دلايل آشكار روانه كرديم و با آنها كتاب و ترازو را فرود آورديم تا مردم به عدل و انصاف برخيزند

در این آیات برپا شدن قسط و عدل را خداوند تنها وظیفه پیامبران نمی داند بلکه پیامبران زمینه را فراهم می کنند تا خود مردم برای برپا داشتن قسط و عدل قیام کنند.

معنای تحت اللفظی عدل این است که هر چیز را جایگاه مناسب خود قرار گیرد.

در انتخابات نیز مردم با سپردن صندلی های بهارستان به نمایندگان اصلح گامی مهم در تحقق عدل و عدالت برمی دارند

به همین خاطر انتخابات علاوه بر این که حق مسلم مردم است یک «تکلیف الهی» برای ساماندهی جامعه است. امام خامنه ای در این باره می فرمایند:«این طور نیست که یکی بگوید من نمی خواهم از این حقم استفاده کنم ؛ نه؛سرنوشت نظام بسته به احقاق و استنفاذ این حق است؛ این تکلیف است.»

از سویی دیگر انتخابات علاوه بر تکلیف بودن ، نوعی «حق الناس» نیز می باشد .

نمایندگان با دو وظیفه ی عمده ی «قانون گذاری» و «نظارت» تاثیر قابل توجهی بر زندگی مردم دارند. پس هر رایی که مردم به صندوق می ریزند در آخر بر سرنوشت تمامی مردم شهرشان و در مقیاس کلان تر بر سرنوشت کشور تاثیر می گزارد و این بار سنگینی است که بر دوش مردم است و لازم است که مردم با دقت و ملاحضات فراوان از یک نماینده حمایت کنند و به او رای بدهند.

با این حال علارغم اهمیت انتخابات و گره خوردن آن با دنیا و آخرت مردم شاهد فرهنگ غلط انتخاباتی بین مردم و کاندیدا ها هستیم.

مطمئنا با اصلاح این فرهنگ غلط انتخاباتی می توان گامی مهم در اصلاح وضع مملکت و تحقق آرمان های انقلاب برداشت.

می توان گفت این فرهنگ غلط معلول بی سوادی بخش عظیمی از مردم در سالیان گذشته ، کمبود امکانات ارتباطی ،نبود آگاهی سیاسی لازم و ... می باشد ولی با گذشت بیش از 37 سال از انقلاب و برگزاری بیش از 50 انتخابات و افزایش سطح سواد و امکانات ارتباطی و آگاهی سیاسی  انتظار می رود این فرهنگ انتخاباتی صحیح بین مردم جا بیفتد ولی متاسفانه واقعیت خلاف این است.

«طایفه گری و فامیل گرایی ، هزینه های هنگفت تبلیغاتی ، جناح زدگی ، تخریب کاندیدای رقیب ، استفاده از اموال عمومی و بیت المال جهت تبلیغات ، دادن وعده های دروغین از جمله اشتغال و اصلاحات ساختاری شهر و روستا ، خریدن رای مردم ، وجود دلالان انتخاباتی ، جمع کردن رای از راه های نامتعارف نظیر شرکت در مجالس فاتحه خوانی ، دادن سور های انتخاباتی ، راه انداختن کارناوال های انتخاباتی در شهرها و روستاها و ... »تنها بخشی از فرهنگ غلط انتخاباتی مردم ایران است.

با یک نگاه گذرا به این فهرست آسیب های انتخاباتی می توان گفت بیشتر این آسیب ها ریشه در «مسائل اخلاقی» دارد.

اگر مردم و کاندیدا های انتخاباتی نگاهی تکلیفی بر امر انتخابات داشته باشند و آن را امتحانی الهی بدانند و آن را حق الناس بشمارند بسیاری از این آسیب ها را شاهد نخواهیم بود.

به همین جهت امام خامنه ای مهترین معیار  در انتخاب نماینده اصلح را «متدین» بودن می دانند.

متدین بودن تنها به معنای این نیست که نماینده نماز و روزه و ظاهرش اسلامی باشد. متدین بودن یعنی اینکه نماینده شناخت کامل و دقیقی بر کلیات تفکر اسلامی داشته باشد و در گفتار و در عمل ملتزم به آموزه های اسلامی پیرامون سیاست، اقتصاد، فرهنگ، مسائل اجتماعی و ... باشد و در عین حال مقید به اخلاق اسلامی باشد.

متدین بودن در مقابل متخصص بودن نیست. مطمئنا فرد متدینی که تخصصی در موضوعی ندارد مسئولیت آن را بر عهده نمی گیرد و وارد آن حیطه نمی شود.

به نظر نگارنده ریشه اصلی مشکلات کشور نه کمبود بودجه است و نه نداشتن علم و تخصص. بلکه مشکل اصلی نبود شخصیت های متدین و دلسوز و انقلابی در راس امور است.

اگر شخصیت های متدین و انقلابی در راس امور باشند مطمئنا بدون ملاحضات جناحی و شخصی به امر قانون گذاری و نظارت می پردازند و با مدیریت صحیح بودجه و توانمندی های علمی متخصصان مشکلات کشور را حل می کنند.

و کلید حل این مشکل عظیم به دست مردم است تا با انتخاب اصلح  و معیار قرار دادن «تدین» نمایندگان انتخاباتی در درجه اول ، این مشکل اصلی کشور را حل کنند.

نحوه تشخیص فرد متدین نیز بحث مستقلی می باشد که از حوصله این متن خارج است. ولی اجمالا می توان گفت با توجه به «رفتار های قبل از انتخابات و عملکرد گذشته فرد »، «عملکرد انتخاباتی و تبلیغاتی فرد» « طرفداران و همراهان فرد »، «پرس و جو از افراد آگاه و قابل اعتماد» و .. می توان افراد متدین را شناخت

امید است با انتخاب افراد اصلح در انتخابات و راهی کردن آن ها آنان به راس امور کشوری علاوه بر انجام این «واجب شرعی» به نحوه احسن ، گامی مهم در تحقق آرمان های انقلاب اسلامی و اصلاح امور کشور برداریم.